Ο Αβραάμ Μάσλοου (Abraham Harold Maslow) ήταν Αμερικανός ψυχολόγος ο οποίος έγινε γνωστός για τη θεωρία ιεράρχησης των αναγκών. Η γνωστή θεωρία της πυραμίδας του Μάσλοου υποστηρίζει ότι υπάρχουν πέντε επίπεδα αναγκών.
Σύμφωνα με τον Μάσλοου, για να ανέβεις επίπεδο στην πυραμίδα των αναγκών, θα πρέπει το προηγούμενο επίπεδο να είναι καλυμμένο.
Το κατώτερο επίπεδο αναγκών μας, είναι αυτό που βρίσκεται στην βάση της πυραμίδας και ταυτίζεται με την Επιβίωση. Εμπεριέχει την αναπνοή, το νερό, τον ύπνο, την τροφή μας, το σεξ (ως ένστικτο) και άλλα.
Το αμέσως επόμενο επίπεδο αναγκών στην πυραμίδα είναι αυτό που αφορά την Ασφάλεια μας. Αν θεωρούμε καλυμμένες τις ανάγκες επιβίωσης μας τότε θεωρούμε απαραίτητη την διασφάλιση τους. Χρειαζόμαστε μια δουλειά για να μας καλύψει την οικονομική μας ασφάλεια, ένα σπίτι για να είμαστε προστατευμένοι από τις καιρικές συνθήκες, χρειαζόμαστε οικογενειακή ασφάλεια, τάξη, υγειονομική κάλυψη και γενικώς μια σταθερότητα που να μας δημιουργεί την αίσθηση ή την ψευδαίσθηση αν θέλετε, πως είμαστε ασφαλείς.
Όταν είμαστε καλυμμένοι στα θέματα επιβίωσης και ασφάλειας, προκύπτει η ανάγκη για ανθρώπινες σχέσεις. Για την ανθρώπινη επαφή. Βρισκόμαστε ήδη στο τρίτο επίπεδο, δηλαδή του Ανήκειν και της Αγάπης. Χρειαζόμαστε μια οικογένεια, φίλους, συμμάχους, ερωτικούς συντρόφους και να συναναστρεφόμαστε με άλλους ανθρώπους γενικώς μέσα από δραστηριότητες, ώστε να νιώσουμε πως ανήκουμε σε ομάδες. Έχουμε ανάγκη να νιώθουμε πως μας αγαπούν και αγαπάμε.
Έπειτα, όταν έχουμε καλύψει όλες τις προηγούμενες ανάγκες μας, χρειαζόμαστε την επιβεβαίωση πως τα κάνουμε όλα σωστά. Πρέπει να εκπληρώσουμε το τέταρτο επίπεδο της Εκτίμησης. Θα πρέπει να επιβραβεύουμε τον εαυτό μας για τα επιτεύγματα μας, ώστε να νιώθουμε σημαντικοί και να αποκτήσουμε αυτοπεποίθηση. Να ισορροπούμε στο ανταγωνιστικό περιβάλλον μας. Να εμπνέουμε σεβασμό και να δείχνουμε σεβασμό.
Και αν τα πετύχουμε όλα αυτά, είμαστε ένα βήμα πιο κοντά στο τελευταίο επίπεδο που βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας και είναι η Αυτοπραγμάτωση. Επιτυγχάνεται μέσω της δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης, της αποδοχής και της επίγνωσης, της διαχείρισης των προκαταλήψεων, της ηθικής, των αξιών και πολλά άλλα.
Για μένα προσωπικά, το τελευταία επίπεδο των αναγκών, είναι το κλειδί για την αυτοπραγμάτωση και όχι η ίδια η αυτοπραγμάτωση. Είναι το επίπεδο που μας ανοίγει τις πόρτες ώστε να επιλέξουμε πνευματικό μονοπάτι και να βρούμε τον τρόπο να προσφέρουμε στην κοινωνία μας, με τον δικό μας τρόπο και θα μας οδηγήσει στον πνευματικό μας σκοπό.
